Evcil bir kuşun kaybıyla nasıl başa çıkılır? Ölen Kuş İçin Neler Yapılabilir?
Muhabbet kuşu, sultan papağanı, kanarya, hint bülbülü, jako vb evcil kafes kuşları içinde ölüm rahatsız edici ama kaçınılmaz bir parçasıdır ; evcil hayvanınızın öleceği bir zaman gelir ve birlikte çok fazla zaman geçirdiğiniz arkadaşınıza veda etmek zorunda kalırsınız. İnsanların keder ve kayıpla baş etme yöntemleri farklıdır. Başa çıkmayı kolaylaştırmak için yapabileceğiniz birkaç genel şey vardır. Dünyanın dört bir yanındaki evcil hayvan sahiplerinin, sevdikleri hayvanlarının ölümüyle başa çıkmayı öğrendikleri birçok yoldan bazılarını keşfetmek için bu makaleyi okuyun.Kuşunuz İçin Cenaze Töreni Düzenleyin
Bazı insanlar bir hayvan için cenaze töreni düzenlemenin saçma veya gereksiz olduğunu söyleyebilir ancak gerçek şu ki birçok evcil hayvan sahibi, kaybettikleri evcil hayvanları için cenaze töreni düzenlemekte rahatlık buluyor. Kuşunuzu gömmek için uygun bir yer seçin ve yakın arkadaşlarınızı ve ailenizi davet edin ya da tüylü arkadaşınızı tek başınıza sessizce hatırlamak için biraz zaman ayırın. Kuşunuzun cenaze törenini nasıl yaparsanız yapın, asıl önemli olan bunun size kapanışı ve resmi olarak veda etme şansını vermesidir.Bir Anıt Web Sitesi Oluşturun
Çevrimiçi anıtlar son birkaç yılda hem evcil hayvanlar hem de insanlar için popülerlik kazandı. Çevrimiçi bir anı oluşturmak, evcil hayvanınızla geçirdiğiniz mutlu anıları hatırlamanız için size zaman tanır. Ayrıca, daha sonra dilediğiniz zaman bu anıları yeniden ziyaret edebileceğiniz kalıcı bir yer de sunar. Pek çok insan, ölen evcil hayvanlarının fotoğraf ve videolarıyla dolu çevrimiçi anıtlar oluşturuyor ve ardından bağlantıyı aile üyeleriyle ve arkadaşlarıyla paylaşıyor, böylece onlar da kaybedilen muhteşem hayatı hatırlayıp başsağlığı dileklerini sunabiliyor. Hatta ücretsiz anma siteleri bile var. evcil kuşunuz için bir sayfa oluşturmanıza izin verin.Size Evcil Hayvanınızı Hatırlatan Eşyaları Kaldırın
Pek çok insan, kendilerine artık ölmüş olan kuşlarını hatırlatan aynı manzaraları görmeye dayanmakta çok zorlanıyor. Evcil bir kuş söz konusu olduğunda, kafesini, oyuncaklarını ve diğer eşyalarını normal yerlerinden çıkarıp görüş alanınızdan uzakta saklamanız veya evcil hayvanı olan birine vermeniz yararlı olabilir. Bir evcil kuşun kaybının ardından , bırakın boş bir kafese bakmayı, sesini duymadan geçen günleri geçirmek gerçekten çok zor ve üzücü . Kuşunuzun eşyalarını çıkarmanın kayıpla başa çıkmanıza yardımcı olup olmayacağını kendinize sorun ve eğer öyleyse bunu yapın veya bir arkadaşınızdan veya aile üyenizden gelip sizin için onunla ilgilenmesini isteyin.Yaratıcı Bir Övgü Yapın
Evcil kuşlarını kaybeden birçok kişi, evcil hayvanlarının anısına yaratıcı bir anma töreni yapmayı rahatlatıcı buluyor. Yazar mısınız, ressam mısınız, müzisyen misiniz? Sevdiğiniz evcil kuşunuzun anısına bir şiir yazmayı, bir resim yapmayı veya bir şarkı bestelemeyi deneyin. Bu tür trajik durumlarla ilgili içsel duyguları çözmenin en iyi yolunun herhangi bir türde sanat yaratmak olduğu söylenir. Evcil hayvanınıza uygun bir hediye oluşturmak, devam edebilmeniz için ihtiyacınız olan kapanışı sağlamanıza yardımcı olabilir.Kendi Acınızı Çekmenize İzin Verin
Bir süre keder duygusu yaşamak normaldir ve iyidir. Bazı insanlar için yas sürecini atlatmak aylar sürebilir ve gerçek şu ki, acının bir kısmı hiçbir zaman tam anlamıyla ortadan kalkmayacaktır. Bununla birlikte, eninde sonunda bununla başa çıkmak daha kolay olacak ve bir gün, üzüntüden bunalmadan evcil kuşunuzun anılarına dönüp bakabileceksiniz. Bu noktaya ulaştığınızda, hayatınızı paylaşacağınız yeni bir evcil kuş almayı düşünebilirsiniz.
Son düzenleme:
son hastaligi koksidiyozdu, onu da atlatti kendine geldi fakat sonra birden tekrar hastalandi. Bebek gibi yanimda uyuyordi kafese koydugumda yanimda uyumak icin cirpiniyordu. Bunu da atlatir dedik fakat persembe gece saat 3te yemek yedireyim dedim, ilk defa yemi reddetti. Ope koklaya koydum kafesine. Sabah 6da uyandim normalde kafesi acmiyoruz diye yikardi ortaligi fakat ses gelmedi. Aldim yataga koydum yuruyemiyor bile. O an kalbim nasıl sıkıştı anlatamam. Anladim o an. Eşimi uyandirdim onun avucuna verdim, tutamadim. Yarim saat icinde son bir çırpınışla ellerimizde gitti çocuğum.. Eşim koskoca adam bile oturdu agladi. Ben bunun yokluguna alisamam bayramdan sonra alacagim bir tane daha dedi. Bahcemizdeki zeytin agacinin dibine gomduk kucucuk bir beze sarip. Disari cikmam gerekiyordu ama yollarda o kadar bilincsiz ve yutkunarak yurudum ki. Eve geldim ses yok, o zaman hickira hickira agladim. Odayi bir guzel dezenfekte ettim. Insan bir hayvanin tüyünü, dışkısını görünce aglar mi, cocuk gibi oturdum agladim. Hala icim sizliyor, cok özlüyorum kızımı. Onun yasayamadigi minicik omru insallah sizlerin dostlarina nasip olur. Insallah iyi bakabilmisizdir sana. Icimi dokmek ve sizlere teşekkür etmek istedim. Seni çok seviyoruz canım kızım, ışıklar icinde uyu...
